Ryzyko i wspinaczka
W powszechnym (chociaż błędnym) mniemaniu, największe ryzyko we wspinaczce związane jest z ekspozycją. W rzeczywistości, ekspozycja sama w sobie nie stanowi zagrożenia, gdyż wspinacze zabezpieczają się przed skutkami potencjalnego odpadnięcia za pomocą asekuracji (o ile nie zdecydują się na wspinanie bez jej użycia).
Faktyczny poziom ryzyka zależy głównie od rodzaju uprawianej działalności oraz umiejętności wspinacza. Ryzyko wypadku na sztucznej ścianie czy w skałkach jest niewielkie, o ile nie popełni się jakiegoś poważnego błędu. W górach, zwłaszcza wyższych, zagrożenia obiektywne w postaci nagłych zmian pogody, lawin kamiennych, śnieżnych czy lodowych sprawiają, że ryzyko wypadku jest większe.
Ponadto, ryzyko przy wspinaniu z asekuracją zależne jest też od jej charakteru ? użycie stałych punktów asekuracyjnych, takich jak spity i ringi ? znacznie je zmniejsza, gdyż wytrzymałość każdego prawidłowo utworzonego punktu wynosi ponad 20 kN (~2t). Natomiast wspinanie się na własnej asekuracji, z użyciem m.in. haków i kości, jest znacznie bardziej niebezpieczne, gdyż nie wszędzie daje się odpowiednio osadzić asekurację i ryzyko wypadnięcia punktu asekuracyjnego jest znaczne.
Najistotniejsza różnica w niebezpieczeństwie pomiędzy wspinaczką a innymi dziedzinami działalności ludzkiej leży nie w wielkości zagrożenia wypadkiem, ale w jego najczęściej bardzo poważnych, często terminalnych, konsekwencjach. Co więcej, w razie wypadku lub załamania pogody w górach zarówno zespół, jak i samotny wspinacz, jest w większym stopniu zdany sam na siebie ? względnie na długotrwałe oczekiwanie na akcję ratowniczą, najbliżsi ludzie mogą się bowiem znajdować w znacznym oddaleniu.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wspinaczka#Ryzyko
Jak zorganizować wspinaczkę górską?
Wspinaczka po górach to wspaniały sport, który dostarcza wielu niezapomnianych przeżyć. Warto jednak wiedzieć, że nie każdy może podjąć się takiego wyzwania, a ponadto jeśli już zdecydujemy się to zrobić, powinniśmy koniecznie zadbać o odpowiednie przygotowanie i zaopatrzyć się w potrzebny sprzęt oraz inne rzeczy. Najlepiej będzie wynająć instruktora, który nauczy nas właściwych technik oraz opowie co nieco o tym sporcie, dzięki czemu lepiej zrozumiemy jego zasady i dowiemy się, jak należy go uprawiać, by zadbać o swoje bezpieczeństwo i nie sprawić sobie żadnych problemów. Z taką osobą możemy skontaktować się już na kilka dni przed wyjazdem i zarezerwować konkretny dzień.
O asekuracji z użyciem liny
Użycie liny i uprzęży (zazwyczaj również innego sprzętu wspinaczkowego) pozwala na zabezpieczenie wspinacza przed skutkami upadku niezależnie od wysokości dzielącej go od ziemi. Po odpadnięciu wspinacz zawisa na linie w uprzęży, ewentualnie odbywając przy tym lot, którego energia w dużym stopniu absorbowana jest przez rozciągającą się linę. Asekuracja z użyciem liny może być realizowana na następujące sposoby:
Autoasekuracja na uprzednio rozpiętej linie poręczowej. Tą metodą odbywa się wiele wspinaczek w górach wysokich i na ferratach.
Asekuracja liną od góry. Tak odbywa się na przykład, asekuracja drugiego w zespole przy wspinaczkach wielowyciągowych.
Asekuracja na wędkę. Lina od asekurującego idzie w górę, przechodzi przez stanowisko wędkowe i biegnie w dół do wspinacza. Gdy ten ostatni spadnie, zawisa na linie, jak ryba na wędce.
Wspinaczka z dolną asekuracją (opisana niżej)
Asekuracja lotna (opisana niżej)
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Asekuracja_(wspinaczka)